Międzyrzecze to nieprzystępna i dzika kraina, która od wieków budzi fascynację i grozę. Pogańskie plemiona, nieujarzmiona przyroda oraz narastające napięcia między sąsiadującymi królestwami czynią z niej teren pełen niebezpieczeństw i sekretów. Niektórzy mówią, że w jej głębi skrywa się coś więcej – ruiny zapomnianego miasta.
Międzyrzecze to silnie zalesiony i pofałdowany pas nabrzeża, położony między południowym brzegiem Morza Północnego a pasmem górskim zwanym Dachem Świata. To kraina tajemnicza, pełna niedostępnych ostępów i nieprzyjaznych ludziom terenów, przez co pozostaje słabo poznana. Znajdują się tu liczne rzeki, jeziora, wiosenne rozlewiska, zdradliwe bagna oraz porośnięte gęstwiną pogórza. To także region pełen zwierzyny łownej, słodkowodnych ryb i leśnych owoców, ale również siedziba niebezpiecznych drapieżników. Wędrowiec, który zapuści się w te ziemie, może natknąć się na uroczyska o złowrogiej sławie – miejsca, które, jak mówią miejscowi, lepiej omijać szerokim łukiem.
Z punktu widzenia Królestw Zachodnich Międzyrzecze to ziemia niczyja, nieujarzmiona i dzika, zamieszkana przez plemiona pogan. Ich obecność stanowi wyzwanie dla zachodnich monarchów, którzy pragną je podporządkować, nawrócić i włączyć do Ligi Zachodniej. Tereny te uchodzą za barbarzyńskie, choć niewielu śmiałków zapuściło się wystarczająco daleko, by poznać je naprawdę. Wśród plemion krążą opowieści o dawnych czasach i ukrytych świątyniach, ale niechętnie dzielą się nimi z obcymi.
Królestwo Rugii, sąsiadujące z Międzyrzeczem, od dekad próbuje podporządkować sobie te ziemie, jednak jak dotąd bezskutecznie. Rugijczycy podejrzewają, że południowi sąsiedzi Międzyrzecza – górale z Konfederacji Ustrii – dostarczają miejscowym plemionom broń i zapasy, co prowadzi do narastających napięć między Rugią a Ustrią. Położona na północnym wschodzie Kraina Wielkich Jezior pozostaje na uboczu konfliktu, pochłonięta własnymi problemami, choć jej mieszkańcy z zainteresowaniem śledzą wydarzenia na południu. Międzyrzecze staje się zatem areną cichej rywalizacji i skrytych intryg, a jego przyszłość pozostaje niepewna.
Nieliczni śmiałkowie, którzy zapuścili się głęboko w puszcze Międzyrzecza, opowiadają o niezwykłym mieście skrytym wśród drzew i ruin, wkomponowanym w naturalny krajobraz. Mówi się, że to pozostałość po Alvergach – starożytnym ludzie, który rządził tą krainą jeszcze przed kataklizmem, który zniszczył ich cywilizację. Legenda głosi, że Alvergowie posiedli wiedzę, o jakiej współczesne królestwa mogą jedynie marzyć, a ich miasto, choć opuszczone, wciąż kryje potężne tajemnice. Jak wiele jest prawdy w tych opowieściach, nie sposób zgadnąć – ale jedno jest pewne: Międzyrzecze wciąż skrywa więcej, niż mogłoby się wydawać.
