Bandari to portowe miasto w granicach Królestwa Bachry. Formalnie Bachra jest niezależnym królestwem, ale faktycznie podlega wpływom Sułtanatu Hajmadal.
Mieszkańcy charakteryzują się różnorodnością etniczną i skórą o barwie od brązu do popielatej czerni. Część z nich wyróżnia się ponadprzeciętnym wzrostem i budową ciała. Spośród nich na uwagę zasługują dwu i półmetrowi Surtrowie pochodzący z Zinguratu. Dla odmiany ludzie o jasnej karnacji są nieliczni. To zwykle kupcy i marynarze z Imperium Hajmadal oraz Republiki Wolnych Miast.
W Bandari podobnie jak w całej Bachrze dominuje kult Ba’ala, ale prawo zakazuje składania ofiar z ludzi. Świątynie tego boga nie imponują wielkością, ale są obecne w każdej dzielnicy Bandari. Największa i najpiękniejsza z nich znajduje się w porcie, gdzie zamieszkują Surtrowie.
* * *
Świątynia Ba’ala leży niedaleko portu. To jednopiętrowy, kamienny budynek z płaskim dachem, który ma kształt sześciościennej kości do gry. Na piętrze znajduje się widoczny z ulicy taras, na którym raz na jakiś czas można wypatrzyć strażnika.
Po schodach wchodzi się na wysoki parter. W dzień kamienne drzwi świątyni są zazwyczaj otwarte. Przy nich stoi strażnik, który pełni raczej symboliczną rolę.
Za drzwiami czeka jeden z posługujących. Wskazuje wiernym drogę do pomieszczeń świątynnych w suterenie. Jeśli ktoś chce się spotkać z przełożonym świątyni, posługujący go zapowiada.
Gabinet przełożonego jest w tylnej części budynku. Obok biurka, przy którym przyjmuje interesantów, znajduje się mała biblioteka. Oprócz modlitewników można tam znaleźć traktaty polityczne, gospodarcze i filozoficzne z różnych stron świata, a także księgi rachunkowe świątyni.
* * *
Na piętrze są dormitoria. Mieszkają w nich przełożony lub przełożona świątyni i personel pomocniczy. Zwykle są to osoby duchowne, o mniejszym doświadczeniu, przybyłe do świątyni z innych ośrodków kultu.
Na podeście u szczytu schodów pełni straż kolejny z posługujących. Ten jest uzbrojony i lekko opancerzony. Jego zadaniem jest zatrzymać osoby niepowołane, które chciałyby się dostać do kapłańskich dormitoriów.
Z niewielkiego przedsionka na piętrze można się dostać na taras na wejściem frontowym do świątyni oraz trzech pokoi mieszkalnych.
Pokój z toaletką na końcu budynku zazwyczaj zajmuje arcykapłanka lub kapłanka sprawująca tę funkcję i mająca najwyższy stopień wtajemniczenia w hierarchii kultu.
* * *
W suterenie znajduje się ołtarz, sala modlitewna oraz pomieszczenia gospodarcze.
W świetle pochodni widzicie przestronne pomieszczenie, które pomieści nawet 50 osób. Podłogę zdobi ozdobna mozaika, a na ścianach zauważacie misternie wykonane płaskorzeźby.Przedstawiają uzbrojone postaci w kapturach, wyglądające na zakonników.
W południowej części pomieszczenia znajduje się ołtarz. To kamienny cokół na podwyższeniu. Leżą na nim księga, kielich i nóż ofiarny – atrybuty kapłana. Za nimi znajduje się kolejna płaskorzeźba z wizerunkiem rogatego Ba’ala.
Po obu stronach za ołtarzem znajdują się drzwi. Jedne prowadzą do pomieszczenia, gdzie przetrzymywane są ofiary. Gdy ofiara jest istotą rozumną, zwykle pilnuje jej strażnik. Drugie drzwi prowadzą do pomieszczenia z magiczną bramą.
Za jedną z płaskorzeźb na południowej ścianie świątyni znajduje się ukryte przejście prowadzące na zewnątrz.
„Najbardziej inspirujący spośród biuletynów dla Mistrzów i Mistrzyń Gry„.
Biuletyn „Czwartkowe inspiracje” jest jednym z najpopularniejszych, polskojęzycznych biuletynów poświęconych grom fabularnym.
W każdy czwartek najnowsze wydanie jest wysyłane do setek osób.
Zobacz przykład. Oto inne materiały publikowane w strefie Pomoce MG.
