Jak poprawić dynamikę sesji gry fabularnej?

Rzecz o aktywnym słuchaniu podczas sesji.

Na swoich sesjach kilkukrotnie miałem do czynienia z sytuacją w których gracze i graczki skupiali się wyłącznie na tym co sami chcą zrobić lub powiedzieć. Wybiórczo słuchali opisów i tego jak reagują na dane zdarzenie pozostali gracze i graczki.

W konsekwencji scenki trzeba było powtarzać, albo gracze i graczki, których postaci stały się ofiarami takich sytuacji – czuły się pokrzywdzone. Co rodziło wzajemne pretensje i dyskusje obniżające satysfakcję z gry…

W takim wypadku prowadzą(ca)cy może zachować się przynajmniej na 2 sposoby:

• z anielską cierpliwością wytłumaczyć graczowi, że: korytarz jest wąski, wasze postaci stoją jedna za drugą, ty nie widzisz potwora, a Karl powiedział, że się podkrada… – i ponowić pytanie do czarodzieja: Co robisz?
• albo by zachować dynamikę scenki i zinterpretować zachowanie gracza jako samolubne zachowanie jego bohatera… Kula ognia przelatuje nad pochylona nad kuszą łotrzyca i rozbija się na szerokich plecach Karla. Fala ognia zalewa korytarz…

W uniknięciu takich sytuacji pomoże aktywne słuchanie, które w trakcie sesji gry fabularnej można oprzeć o 3 reguły:

1. Skup się na komunikatach innych a nie na tym co sam / sama chcesz przekazać.
2. Nie komentuj i nie przerywaj innym… Zanim nie wysłuchasz ich do końca. Dopiero wtedy podejmij działanie.
3. Dopytaj jeśli coś wydaje ci się niejasne.

A co ty o tym myślisz? Napisz w komentarzu.